ΣΙΔΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΤΟΥ!

   Ο σίδηρος, από τα πλέον άφθονα μέταλλα στη γη, είναι ένα από τα σημαντικότερα ανόργανα συστατικά που 

ανήκει στα ιχνοστοιχεία...Παρόλα αυτά όμως, η έλλειψη σιδήρου είναι το συχνότερο πρόβλημα διατροφής 

παγκοσμίως. Ο σίδηρος είναι αναπόσπαστο μέρος πολλών πρωτεϊνών και ενζύμων που είναι απαραίτητα 

στοιχεία για την υγεία. 

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΙΔΗΡΟΥ

    Στον άνθρωπο ο σίδηρος είναι βασικό συστατικό των πρωτεϊνών που μεταφέρουν το 

οξυγόνο.Η κύρια λειτουργία του είναι ο σχηματισμός μορίων που είναι απαραίτητα για τη μεταφορά και τη 

χρησιμοποίηση του οξυγόνου. Η μεγαλύτερη ποσότητα του σιδήρου χρησιμοποιείται για το σχηματισμό της 

αιμοσφαιρίνης που μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς. Η ημερήσια τιμή πρόσληψης 

σιδήρου είναι κατά προσέγγιση: 8mg για τους άνδρες, 11mg για νεαρούς άνδρες ηλικίας 14-18 ετών, 15mg για 

έφηβες γυναίκες και 18mg για ενήλικες γυναίκες. Οι έγκυες γυναίκες χρειάζονται 27mg, ενώ οι γυναίκες μετά 

την εμμηνόπαυση χρειάζονται μόλις 8mg.

  

Επίσης αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για τη ρύθμιση της ανάπτυξης των κυττάρων και για τη διαφοροποίηση 

τους. Η έλλειψη σιδήρου περιορίζει τη μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα. Προκαλεί κούραση, μειωμένη 

απόδοση και ανεπάρκεια του συστήματος άμυνας του οργανισμού. Περίπου τα δύο τρίτα του σιδήρου του 

οργανισμού βρίσκονται στην αιμοσφαιρίνη. Η αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων του 

αίματος που μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς. Σίδηρος υπάρχει και σε ένζυμα που ρυθμίζουν βιοχημικές 

αντιδράσεις του οργανισμού μας. Υπάρχουν επίσης πρωτεΐνες που αποθηκεύουν το σίδηρο για μελλοντικές 

ανάγκες και το μεταφέρουν στο αίμα. Οι αποθήκες του οργανισμού σε σίδηρο ρυθμίζονται από την 

απορρόφηση του από το έντερο.

   Ο σίδηρος της διατροφής που προσλαμβάνεται και 

είναι διαθέσιμος για απορρόφηση από το έντερο, 

ανήκει βασικά σε δύο κατηγορίες: Τον οργανικό 

σίδηρο (από την αίμη) και τον ανόργανο που 

προέρχεται κυρίως από τα φυτά. Ο οργανικός 

σίδηρος είναι συνδεδεμένος με την αίμη και 

προέρχεται από ζωικής προέλευσης τρόφιμα. Η αίμη 

είναι μόριο που περιέχει σίδηρο και δεσμεύεται με 

πρωτεΐνες όπως η αιμοσφαιρίνη και η μυοσφαιρίνη.




ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΣΙΔΗΡΟ

   Το συκώτι, το κρέας, το σκούρο κρέας πουλερικών, τα θαλασσινά, τα όσπρια, τα πράσινα λαχανικά, τα 

αποξηραμένα φρούτα και τα δημητριακά ολικής άλεσης αποτελούν σημαντικές πηγές σιδήρου. Η ανεπαρκής 

πρόσληψη σιδήρου σχετίζεται με τη σιδηροπενική αναιμία. Το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, είναι 

πλούσια σε αίμη και κατά προέκταση σε σίδηρο.

   Tώρα ερευνητές από το Kings College του Λονδίνου ανακάλυψαν την πρωτεΐνη κλειδί 

(Heme 

Carrier Protein 1, HCP1) που επιτρέπει την καλύτερη απορρόφηση του οργανικού σιδήρου 

από το έντερο. Η πρωτεΐνη HCP1 εντοπίζεται στο πρώτο μέρος του εντέρου, στο 

δωδεκαδάκτυλο.

Ανάλογα με τις αλλαγές της κατάστασης των αποθηκών του οργανισμού σε σίδηρο, η 

πρωτεΐνη αυτή αλλάζει θέση για να επιτρέπει λιγότερη ή περισσότερη, απορρόφηση 

οργανικού σιδήρου.

   Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες καλύτερες θεραπείες για την αναιμία. 

Οι Βρετανοί ερευνητές επισημαίνουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο, περίπου το 20% των 

γυναικών είναι αναιμικές.

   Σε έγκυες γυναίκες με αναιμία δίνονται συμπληρώματα σιδήρου, όμως αυτά δεν 

απορροφούνται ικανοποιητικά και ταυτόχρονα προκαλούν πολλές ανεπιθύμητες 

παρενέργειες.

8 ΤΡΟΦΕΣ ΦΑΡΜΑΚΑ

Ζυμαρικά ολικής άλεσης

Τα ζυμαρικά από αλεύρι ολικής άλεσης έχουν τρεις φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά από ό,τι τα απλά, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Scranton. Η ερευνητική ομάδα σύγκρινε τα δύο είδη ζυμαρικών και τρεις μάρκες.
Πολλές επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι η κατανάλωση δημητριακών ολικής αλέσεως μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων. Θεωρούνταν ότι αυτό ήταν λόγω των ινών και της επιρροής τους στη χοληστερόλη, αλλά φαίνεται ότι η θετική επίδραση προέρχεται από τις πολυφαινόλες. Οι συγκεντρώσεις των αντιοξειδωτικών στο αλεύρι ολικής άλεσης που χρησιμοποιείται στα ζυμαρικά ολικής άλεσης, είναι συγκρίσιμες με εκείνες που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά.

Popcorn

Τα popcorn έχουν 4 φορές περισσότερες πολυφαινόλες –ισχυρές ενώσεις που καταπολεμούν τον καρκίνο- από το μέσο όρο του ποσού που βρίσκεται στα φρούτα, λένε οι ειδικοί. Όταν παρασκευάζονται στο σπίτι, είναι μια τροφή πλήρης και γεμάτη πολυφαινόλες.

Αυγά

Τα αυγά δεν θεωρούνται πλούσια πηγή του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη (η οποία προστατεύει τα μάτια από την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και τον καταρράκτη), επειδή έχουν χαμηλή συγκέντρωση σε αυτό το συστατικό, σε σχέση με κορυφαίες πηγές όπως το σπανάκι.
Ωστόσο, επιστήμονες στο Jean Mayer USDA Human Nutrition Research Center on Aging στο Πανεπιστήμιο Tufts, ανακάλυψαν ότι η λουτεΐνη στους κρόκους των αυγών, απορροφάται πιο αποτελεσματικά από εκείνη στο σπανάκι, πιθανώς επειδή το λίπος των κρόκων βοηθά τον οργανισμό μας να επεξεργαστεί τις αντιοξειδωτικές ουσίες πολύ καλύτερα. Έτσι, ακόμα κι αν ένα αυγό έχει μόνο το 5% περίπου της λουτεΐνης που υπάρχει σε μόλις 1/4 φλιτζάνι σπανάκι, μπορούμε να την απορροφήσει τρεις φορές πιο αποτελεσματικά.


Φασόλια

Μια μελέτη του 2004 που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι ορισμένες ποικιλίες ξερών φασολιών περιέχουν υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών. Στ η μελέτη, οι επιστήμονες σύγκριναν τα ποσοστά αντιοξειδωτικών στα κονσερβοποιημένα και τα ξερά φασόλια και διαπίστωσαν ότι, ενώ όλα τα φασόλια σε κονσέρβα περιέχουν αντιοξειδωτικά, τα μικρά κόκκινα φασόλια έχουν τα υψηλότερα επίπεδα, ακολουθούμενα από τα σκούρα κόκκινα και τα μαύρα φασόλια. Συγκεκριμένα, τα πιο σκούρα κονσερβοποιημένα φασόλια έχουν τρεις φορές περισσότερο φυτοχημικά -φυτικά συστατικά που εξαφανίσουν τις ελεύθερες ρίζες για την προστασία των κυττάρων και την αποκατάσταση των ζημιών στο DNA- από τα λευκά φασόλια.Θυμηθείτε να ξεπλένετε τα κονσερβοποιημένα φασόλια καθώς έχουν αρκετό αλάτι.

Γιαούρτι

Σας αρέσει το γιαούρτι; Θα λατρέψετε όσα θα σας πούμε: Μόλις 1 φλιτζάνι γιαουρτιού χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, παρέχει τουλάχιστον το 25% της ημερήσιας ανάγκης μας για ριβοφλαβίνη -το ίδιο ποσοστό που παρέχει 1 φλιτζάνι βρασμένο σπανάκι.
Αν και δεν είναι αντιοξειδωτικό, η ριβοφλαβίνη (μία βιταμίνη του συμπλέγματος Β) είναι σημαντική για την προώθηση αντιοξειδωτικής δράσης. Χωρίς αυτή, το αντιοξειδωτικό γλουταθειόνη –που βρίσκεται ήδη στα κύτταρά μας- δε μπορεί να καταστρέψει τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, καρκίνου και άλλων χρόνιων παθήσεων. Επειδή η ριβοφλαβίνη είναι υδατοδιαλυτή, παραμένει στον οργανισμό λίγες μόνο ώρες και πρέπει να αναπληρώνεται καθημερινά. Και το γιαούρτι είναι το «κλειδί».

 Λάδι κανόλα (canola)

Το καλό για την καρδιά, λάδι canola, από σπόρους ελαιοκράμβης (που είναι πιο οικονομικό και έχει πιο ήπια γεύση από το ελαιόλαδο), είναι πλούσιο στο αντιοξειδωτικό αλφατοκοφερόλη. Μόλις 1 κουταλιά της σούπας περιέχει 16% της συνιστώμενης ημερήσια ποσότητας.
Η αλφατοκοφερόλη είναι ένα από τα οκτώ αντιοξειδωτικά στη βιταμίνη Ε, που οι επιστήμονες έχουν βρει ότι εμποδίζει τα λίπη στην «κακή» LDL χοληστερόλη από την οξείδωση και το σχηματισμό ελεύθερων ριζών, που οδηγούν δυνητικά σε καρδιαγγειακές παθήσεις και άλλες χρόνιες παθήσεις. Για να προσλαμβάνετε τις απαραίτητες ποσότητες, χρησιμοποιήστε λάδι canola, όταν ψήνετε ή θέλετε ουδέτερη γεύση στο σοτάρισμα.

Βιολογικό γάλα

Προτιμήστε το βιολογικό γάλα για μια ισχυρότερη δόση αντιοξειδωτικών, συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης Ε και των καροτενοειδών βήτα-καροτίνη και λουτεΐνη.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα αντιοξειδωτικά στο γάλα από αγελάδες που εκτρέφονται βιολογικά, είναι περίπου 40 – 50% περισσότερα από ό, τι στο γάλα από αγελάδες που τρέφονται συμβατικά. Αυτές οι αγελάδες τρώνε περισσότερο χορτάρι και τα βοσκοτόπια παρέχουν περισσότερα αντιοξειδωτικά από ό,τι μια διατροφή με σιτηρά, ακόμη και αν αυτή εμπλουτίζεται με συμπληρώματα.
Αν δε σας αρέσει πολύ το γάλα, επιλέξτε το ανάλογο τυρί και βούτυρο με περισσότερα αντιοξειδωτικά από τις συμβατικές ποικιλίες.

Φυσικές γλυκαντικές ουσίες

Η λευκή ή εξευγενισμένη ζάχαρη προτιμάται από τους περισσότερους. Εάν κόψουμε την υπερβολική ζάχαρη και χρησιμοποιούμε φυσικές γλυκαντικές ουσίες όπως η μελάσα, το μέλι, η μαύρη ζάχαρη και το σιρόπι σφενδάμου όποτε είναι δυνατόν, θα επιτύχουμε το ισοδύναμο των αντιοξειδωτικών από μια επιπλέον μερίδα ξηρών καρπών ή φρούτων στην καθημερινή διατροφή μας.

Αυτό ισχυρίζονται ερευνητές στο Virginia Tech University, που εξέτασαν την περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες πολλών φυσικών γλυκαντικών ουσιών και διαπίστωσαν ότι η μελάσα (ιδιαίτερα οι σκούρες ποικιλίες) έχει τα υψηλότερα ποσά. Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Dietetic Association, έδειξε ότι το μέλι, η μαύρη ζάχαρη και το σιρόπι σφενδάμου, περιέχουν επίσης υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών.

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΕΡΟΣ 2

Η αύξηση των συμπτωμάτων είναι απαραίτητη για να αρχίσει μια ομοιοπαθητική θεραπεία;

Δεν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο. Πολύ συχνά η θεραπεία επέρχεται δίχως να παρουσιαστεί έξαρση στα συμπτώματα. Στην ομοιοπαθητική θεραπεία βέβαια το φαινόμενο της λεγόμενης "θεραπευτικής επιδείνωσης" δεν είναι ασυνήθιστο μια κι ο οργανισμός βοηθείται να βρει μια νέα ισορροπία μέσα από την ομοιοπαθητική αγωγή. Κάτι τέτοιο όμως γίνεται πάντοτε μέσα στα πλαίσια της ασφαλούς οικονομίας του όλου οργανισμού και δεν ενέχει καμμία απολύτως επικινδυνότητα. Αυτή η "αντίδραση" δεν είναι τίποτε άλλο από μία συνήθως ολιγόωρη ή ολιγοήμερη κι επομένως παροδική επιδείνωση κάποιου ή κάποιων απλών συμπτωμάτων όπως πονοκέφαλοι, κνησμός κ.λπ. σχετικών ή άσχετων με την παθολογία του ασθενούς και ποτέ βέβαια δεν πρόκειται για συμπτώματα που είναι σοβαρά και κρίσιμα ίσως για την ζωή τους σθένους (π.χ. αρτηριακή πίεση, αιμορραγία κλπ). Προκαλείται από την κινητοποίηση του αντιδραστικού μηχανισμού του οργανισμού στο να αντιμετωπίσει τη νοσηρή διαδικασία. Επομένως πρόκειται για κατάσταση που όχι μόνο δεν είναι προβληματική ή ανεπιθύμητη για την αγωγή αλλά είναι ενδεικτική της δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου και βέβαια ποτέ δεν χρειάζεται να διακοπεί η αγωγή αφού δεν είναι ποτέ αυτή η αρχική επιδείνωση επικίνδυνη.

Υπάρχει εμφάνιση παλαιών συμπτωμάτων του ασθενούς στη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής πορείας ?

Είναι χαρακτηριστική αλλά παραπλανητική η έκφραση που λέγεται ότι: "ό,τι είχες στο παρελθόν θα στο βγάλει στην επιφάνεια το ομοιοπαθητικό φάρμακο". Όμως να τι ακριβώς συμβαίνει. Πράγματι στη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας μπορεί να έχουμε ανάδυση παλαιών συμπτωμάτων ή ευαισθησιών του ασθενούς που πάντοτε όμως εστιάζονται σε επίπεδα (όργανα, συστήματα ή λειτουργίες) πιο επιφανειακά και λιγότερο σημαντικά απ' αυτά της παρούσας νόσου και ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν αφορούν επανεμφάνιση παλαιότερων σοβαροτέρων και πιο εσωτερικών ευαισθησιών από εκείνες της παρούσας κατάστασης τους ασθενούς. Ετσι π.χ. αν κάποιος είχε στη παιδική του ηλικία μια δερματοπάθεια που τον ταλαιπώρησε αρκετά και την οποία καταπίεσε με ισχυρά φάρμακα - κορτιζονούχες αλοιφές στη προκειμένη περίπτωση - και μετά από ένα διάστημα αναπτύσσει ημικρανίες που τον ταλαιπωρούν ιδιαίτερα και για τις οποίες αναζητεί απεγνωσμένα βοήθεια στην Ομοιοπαθητική, υπάρχει περίπτωση ενώ αντιμετωπίζονται με επιτυχία οι κεφαλαλγίες του, να εκδηλώσει για μικρό χρονικό διάστημα ήπια συμπτώματα της παλιάς δερματικής του ευαισθησίας. Αυτό όμως είναι και παροδικό φαινόμενο και καθόλου σοβαρό ή απειλητικό για τον ασθενή αλλά αντίθετα είναι ιδιαίτερα θετικό σημείο και ενδεικτικό της βαθειάς θεραπευτικής πορείας του ασθενούς αφού παρατηρείται μια μετατόπιση του κέντρου βάρους της διαταραχής του οργανισμού από το κέντρο προς την περιφέρεια. Συμβαίνει δηλ. ένα είδος εκτόνωσης της νοσηρής διαταραχής (οι ασθενείς συχνά το αποκαλούν "ξεθύμασμα της αρρώστιας"). Να τονίσουμε και πάλι ότι η σωστή εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπείας (κλασική ομοιοπαθητική ιατρική) δεν περικλείει κανένα κίνδυνο βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.

Πόσο διαρκεί μια θεραπευτική αγωγή και από τι εξαρτάται;

Σε μια οξεία ασθένεια το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι άμεσο και επιτυγχάνεται σε σύντομο χρόνο. Στις χρόνιες περιπτώσεις όμως δεν είναι πάντα δυνατό - τις περισσότερες φορές τουλάχιστον - να υπάρξει άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όταν οι ασθενείς έχουν έλθει στην ομοιοπαθητική αφού δοκίμασαν πρώτα όλες τις άλλες μεθόδους χωρίς επιτυχία. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την βαρύτητα του προβλήματος, την χρονιότητα του τη χρήση άλλων φαρμάκων, τη κληρονομικότητα, την ηλικία του ατόμου κ.ά.

Είναι απαραίτητο να συνεχίζει ο ασθενής επ'άπειρον την ομοιοπαθητική αγωγή;

Όχι. Από τη στιγμή που θα αισθανθεί αρκετά καλά, συμβουλευόμενος και τον ομοιοπαθητικό γιατρό του, μπορεί να σταματήσει την αγωγή του και να επανέλθει στο γιατρό μόνο σε περίπτωση υποτροπής της αρχικής ασθένειας ή σε εμφάνιση κάποιας άλλη.

Αν παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα κατα τη διάρκεια της θεραπείας;
Αν κατά τη διάρκεια της θεραπείας παρουσιαστεί κάποιο οξύ πρόβλημα ( κρυολόγημα, διάρροια, έντονος πονοκέφαλος, επιπεφυκίτις κ.λ.π. ), το καλύτερο θα είναι ο ασθενής να έλθει σε επαφή με τον ομοιοπαθητικό γιατρό του για να του δώσει το αντίστοιχο ομοιοπαθητικό φάρμακο ή να του πει τι να κάνει. Αν όμως δεν μπορέσει εκείνη τη στιγμή να επικοινωνήσει με το γιατρό του και πρέπει οπωσδήποτε κάτι να πάρει, μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε συνηθισμένο ( αλλοπαθητικό ) φάρμακο. Δεν υπάρχει κανένας φόβος παρενέργειας ή κάποιας αρνητικής αλληλεπίδρασης αλλοπαθητικών και ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε μια τέτοια περίπτωση.

Ποιες ουσίες πρέπει να αποφεύγει ο ασθενής κατα την ομοιοπαθητική θεραπεία;

1. Εκτός άλλης οδηγίας του γιατρού, η λήψη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου να γίνεται το πρωί 10 λεπτά πριν από το φαγητό.
2. Να αποφεύγεται η φύλαξη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου σε σημεία εκτεθειμένα στον ήλιο, την υγρασία, στο ψυγείο ή σε έντονες οσμές.
3. Κατά τη διάρκεια της λήψης ομοιοπαθητικών φαρμάκων αλλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη θεραπεία να αποφεύγεται η χρησιμοποίηση κατά το δυνατόν:

α) Ισχυρών φαρμάκων ( αντιβιοτικά, κορτιζόνη, ορμόνες, μείζονα ηρεμιστικά κ.α. ).

β) Καμφοράς ( ναφθαλίνης, καμφορούχων αλοιφών και πολύ δυνατών οσμών ).

γ) Μέντας ( τσίχλες, καραμέλες με μέντα, οδοντόκρεμες – επιτρέπονται οι οδοντόκρεμες που δεν έχουν μέντα, όπως οι παιδικές, όσες έχουν γλυκάνισο ή δυόσμο ).

δ) Καφέ ( επιτρέπονται και διατίθενται στα φαρμακεία υποκατάστατα του ελληνικού και του στιγμιαίου καφέ από κριθάρι, ρεβύθι, κιχώρι, σύκα κ.α. Επιτρέπεται επίσης ο ντεκαφεϊνέ και το τσάϊ (εφόσον γίνεται μικρή κατανάλωση) και η σολοκάτα, καθώς ομοιοπαθητική θεραπεία δεν επηρεάζεται από αυτά.

ε) Coca-cola (αποφύγετέ την εντελώς ή περιορίστε την το πολύ σε ένα κουτάκι την ημέρα, αναλόγως της ευαισθησίας του ασθενούς και των οδηγιών του γιατρού σας).

στ) Γαρύφαλο ή ευγενόλη που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι ( καλά θα είναι πριν την έναρξη της ομοιοπαθητικής θεραπείας να τακτοποιούνται οι οδοντιατρικές εκκρεμότητες).

Υποτροπιάζει ένας ασθενής μετά την ομοιοπαθητική θεραπεία;

Είναι δυνατόν ένας ασθενής μετά από μια επιτυχή ομοιοπαθητική θεραπεία κάποια στιγμή να υποτροπιάσει. Αυτό εξαρτάται :α) από το πόσο υγιής είναι ο οργανισμός,
β) από το είδος και τη χρονιότητα της αρρώστιας που είχε,
γ) από τις ταλαιπωρίες, ψυχικές ή σωματικές, που έδρασαν επάνω του κατά τον χρόνο που είναι βελτιωμένος από την αρχική του αρρώστια, και
δ) από το πόσο σωστά τηρεί τις συστάσεις του γιατρού μετά τη διακοπή των φαρμάκων.